لطفن خفه شوید...

زندگی به من یاد داد تنها چیزی که آدم رو خفه می کنه "یک بغضه"

نامت

نامت رضاست...
آیا دلت رضایت می دهد اینچنین باشم؟

اسراف

امروز حاجی می گفت: از کسایی که بهتون ظلم کردند بگذرید تا خدا بگذره ازتون

پ.ن: اما از هر کسی که بگذرم از یه نفر توی زندگیم نخواهم گذشت... چون بخشیدن بعضی از آدما اسرافه

یک آرزوهای محال

دلم میخواهد من باشم و تو و یک پنجره فولاد

جوابِ نداشته

گفت: ما تحبس الدعا شدیم یا خدا اجابت دعامونو انداخته برای روز مبادا؟
چرا هر وقت خیر خواستیم شر گذاشت جلو پامون؟

جوابی نداشتم بهش بدم...

هیچ اتفاقی تازه نیست

عید، فقط تعارف تقویم هاست
اگر نه هیچ اتفاق خاصی نیست

حرم

حرم که باشی... مراعاتت می کنند...
حرم که باشی... مراعاتت می کنند... حرفی نمی زنند که به تو بر بخورد
حرم که باشی.... مراعاتت می کنند... کاری نمی کنند که برنجی
دعایت می شود "ای کاش همیشه حرم بودم"

پ.ن: یادم میاد وقتی کسی میخواست ما رو بگیره (بازی های کودکانه) خودمونو فورن می رسوندیم خونه از بین در می گفتیم "جرات داری بیا" و خنده های عمیق و نشانه ی پیروزی....
خونه پناهگاه خوبی بود
و الان پناهگاه دلم شده حرم...

یک قدم جلوتر

وقتی طعم التماس های بی نتیجه را چشیده باشی، حاضر نیستی کسی التماست کند... تو بیشتر از او له میشوی...
یعنی یک قدم جلوتر از فاعل

تلخند 7

مثل زهر مار تلخم... تلخ تلخ

دوستانم را دوست دارم

مدرسه....
دوستانی را یافتم که روز به روز و لحظه به لحظه، حکمت های حضورشان بر من آشکارتر میشود
گاهی سجده های شکر را عمدن طولانی می کنم تا مبادا از شکاف ناشکری اینان را از کف بدهم...
دوستانم را دوست دارم...