بستنی مغزدار زعفرانی ممنوع

گاهی دلت می خواهد، تو باشی و او و یک خیابان بی انتها... خیابانی که چهار راه نداشته باشد، فقط یک راه، آن هم با او قدم بزنی....
خیابانی که وصل شود به یک بستنی فروشی، ساده باشد، حتی نه مغزدار زعفرانی، ساده ی ساده، آنگاه با عاشقانه هایت آن را رنگی کنی، خنده هایتان هم بشود مغزهای آن بستنی...

پ.ن: وقتی می ری کتابفروشی و یک کتاب عاشقانه می خونی تهش میشه حرفهای در گوشی امشب.