اینستاگرامِ گرامی

بهش گفتم: اینستاگرامم رو حذف می کنم.
گفت: الان دیگه زمونه ای نیست که بشینی و یه مشت حرف واسه مردم بنویسی. الان باید با زبان تصویر باهاشون حرف بزنی.
دیدم راست میگه. ولی من که دست به قلمم، قلمم حکم کپسول اکسیژنه واسم نمیتونم بزارمش کنار. آخه من از نسل کاغذ و قلمم. نه از نسل کدهای صفر و یک.