بوی گند و نسیم صبح

پسرک: آقا روزنامه می خری؟
آقای راننده ای که نمونه ی واضح و آشکار و نماد یک بی فرهنگی بود: برو بابا...
پسرک از کنار ماشین عبور کرد...
متاسفانه تنها مسافر آن اتومبیل و آن راننده ی بی ادب، من بودم...
بوی تعفن سیگار، صبح ساعت یک ربع مانده به هفت، و ناگهان هجمه ی عجیب دو ادکلن با بوهای متضاد....
یاد عطر حاجی افتادم... فورن از کیفم بیرون آوردم و پشت لبم دقیقن زیر استشمام گاه بینی عطر زدم... و هم زمان پنجره ی ماشین رو بازم کردم...
پنجره بود که به دادم می رسید... خنکای صبح هم خوب بود و خواب را از سر می زدود و هم بد بود چرا که سینوس های مستعد درد، خبر از یک سردرد را می داد.
-خانوم از کدوم سمت برم؟
-از هر جایی که مسیر کوتاه تره...
-شما امر بفرمایید بنده تمام قد در خدمتتتونم
-...
حالم داشت از این صمیمیت احمقانه بهم میخورد. خدا خدا می کردم که زودتر برسم...
-بفرمایید خانوم اینم خیابان جامی... راستی شما توی صدا و سیما هستید؟
-نه... کرایه تون چقدر میشه؟
-ده هزار و هفتصد تومان شما ده تومان بده
-صبر کنید تا برم بیارم..
و اینجا بابای مدرسه بود که به داد جیب خالی من رسید...
-بدون هیچ حرفی کرایه رو دادم و از اون لجنکده دور شدم
پ. ن: آدم مریض...