(بغض)

دیروز زندگی یه درسی به من داد..
سر کلاس نقد فیلم بودیم من انتهای کلاس بودم و صدای گرفته ی حاصل از سرماخوردگی نیز با من بود
هر چی نظرات ناب می دادم می افتاد وسط کلاس و بچه های جلوتر برمیداشتن به نام خودشون می زدند
و آفرین های استاد رو جمع می کردند
یاد این بیت شعر افتادم:
گهی زین به پشت و گهی پشت به زین
آخه یه همچین کاری رو من برا یه بنده خدایی انجام می دادم. حالا می فهمم چه احساس بدی داشته...
(بغض)