قدم نو رسیده

میخوام یه داستان بگم:
امروز صبح فهمیه پیام داد که بیداری؟ و من در حالی که نیمه خواب بودم نوشتم آره، گفت بیا تلگرام...
فهیمه:  معصومه گفت امروز حال درست و درمونی ندارم، بعد از اون اتفاقات دیشبی که واسه تو و معصومه رخ داده ظاهرن رمق نداره ...
من: منم حالم خوب نیست اما نه به خاطر اتفاقات دیشب البته یکی از دلایلش اونه
فهیمه: بگو چی شده؟
خلاصه شروع کردم واسه ش درد و دل کردن. انگار خدا فهیمه رو سر راهم قرار داده بود تا ذوق هنریم شکوفا بشه اونم سر صبح
من: امروز میخوام برم سر خاک یه شهید، حسین فدایی، مدافع حرمه بعد برم سر خاک شهید قاسمی دانا، اونم مدافع حرمه... امشب احیا باید بگیرم. آخه فردا روز مهمیه...
فهیمه که سکوت کرده بودو مشخص بود منتظره تا از این همه تعلیق بیاد بیرون به سکوتش ادامه داد
من: فردا قراره پرونده ی ... سالگیم رو بدند دستم. بگند یه سال دیگه به عمرت اضافه میشه، اینم پرونده ش ببینیم با این عمرت چطوری میخوای رفتار کنی، وای فهیمه، امشب باید شب زنده داری کنم تا خدا به روی من رحم کنه و فردا که آغاز یه سال جدید از عمرمه، به خیر بگذره... میخوام برم بهشت رضا و خواجه ربیع، یه دفترچه بردارم و حالم رو بنویسم، گذشته ام رو ورق بزنم و آینده م رو نقاشی کنم، آخه از فردا یه قدم دیگه به مرگ نزدیک تر میشم، آخه صدای کلنگ قبرم داره میاد، صدای "بلند بگو لا اله الا لله" "به عزت و شرف لا اله الا الله" تشییع جنازه ام. و صدای گریه ی اطرافیانم که نمیزارن صدم های ثانیه ای که داره تند تند می گذرند تا برم واسه دنیای دیگه رو با خودم فکر کنم.
فهیمه که به این جای حرفام رسیدم قفل سکوتش رو میشکنه و میگه:
امروز میریم یاسر ناصر بالا حرف منم حرف نمیزنی، این حرفا رو هم نزن... فردا به این روز خوبی تولدته، بعد میگی فلان؟ دستم بهت برسه میدونم چه کنم...
خلاصه قرار شد بعد از این که کارهای خونه تموم بشه با فهیمه بریم ...